کراتینین مرک – creatinine

کراتینین مرک

کراتینین مرک (creatinine) با فرمول شیمیایی C₄H₇N₃O فرآورده نیتروژن‌ داری است که از کراتین فسفات که سرآغاز بزرگ فرآوری انرژی در ماهیچه‌ می باشد، مشتق می‌ گردد. شکل ظاهری این ترکیب به صورت کریستال و سفید رنگ می باشد. پس از دهیدراته شدن کراتین فسفات در ماهیچه‌ ها و بدون کاتالیزور، کراتین به کراتینین تبدیل شده و وارد خون می‌شود. کراتینین بیشتر از ماهیچه‌ های اسکلتی مشتق شده و از راه کلیه‌ها دفع می‌ شود. چون حجم توده عضلانی هر فرد ثابت می باشد، اندازه فرآوری کراتینین در هر فردی کم و بیش ثابت است. روزانه حدودا ۲ درصد کراتین بدن به کراتینین تبدیل می‌شود.

زُدایش کراتینین در جریان خون تنها توسط کلیه‌ ها صورت می‌ گیرد، بنابراین اندازه‌ گیری اندازه کراتینین در خون می‌ تواند کارکرد کلیه‌ ها را نشان دهد. هر گاه کارکرد کلیه‌ ها کاهش پیدا کند برای نمونه در مواردی که یکی از کلیه‌ ها از بدن بیرون می‌ شود سطح کراتینین افزایش می‌ یابد. مقدار معمول آن در بزرگسالان ۱ میلی گرم در دسی لیتر است در کودکان که ماهیچه‌های کمتری دارند این اندازه حدودا ۲/ ۰ می باشد. محدود طبیعی کراتینین در خانم‌ ها میان ۱/۱-۵/۰ و در مردان ۲/۱-۶/۰ میلی‌ گرم در دسی‌ لیتر خون است.

دلیل بیشتر بودن این ترکیب در مردان به خاطر بیشتر بودن توده ماهیچه‌ ای آنهاست. جوانان پرکار (وزنه بردار) یا بالغین در میانسالی معمولا کراتینین بیشتری دارند، برعکس در افراد مسن اندازه کراتینین کمتر است. کسانیکه دچار سوءتغذیه، کاهش وزن شدید و بیماری طولانی مدت هستند، توده عضلانی سطح کراتینین آن‌ ها کمتر از اندازه مورد انتظار است. از نظر ساختار شیمیایی، کراتینین یک لاکتام و یک ایمیدازولیدینون می باشد، بنابراین از مشتقات حلقوی کراتین به شمار می رود.

خصوصیات فیزیکی و شیمیایی

برای مشاهده ی سایر مواد شیمیایی سایت بی تو بی کالا روی لینک کلیک کنید.