آگار مایکوسل QueLab

آگار مایکوسل QueLab:

آگار مایکوسل QueLab، یکی از محیط‌های کشت مخصوص قارچ‌ها است که معمولاً برای شناسایی و رشد قارچ‌های پاتوژن یا قارچ‌های بیماری‌زا در نمونه‌های مختلف استفاده می‌شود. این محیط شامل ترکیبات خاصی است که به طور انتخابی رشد قارچ‌ها را پشتیبانی می‌کند و از رشد باکتری‌ها جلوگیری می‌نماید. ترکیبات موجود در محیط آگار مایکوسل باعث مهار رشد باکتری‌ها و تشویق به رشد انواع خاصی از قارچ‌ها می‌شود.

این محیط کشت معمولاً حاوی مواد مغذی برای رشد قارچ‌ها است و به‌ویژه در آزمایش‌های مربوط به قارچ‌شناسی و تشخیص قارچ‌های بیماری‌زا مانند کاندیدا، آسپرجیلوس، پنیسیلیوم و دیگر انواع قارچ‌ها کاربرد دارد.

ترکیبات اصلی محیط کشت آگار مایکوسل:

1. آگار: ماده‌ای که به محیط شکل ژل می‌دهد و برای رشد میکروارگانیسم‌ها و قارچ‌ها مفید است.
2. مواد مغذی: ترکیباتی که برای تغذیه قارچ‌ها و حمایت از رشد آنها استفاده می‌شوند.
3. آنتی‌بیوتیک‌ها: برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها برای مهار رشد باکتری‌ها و انتخابی شدن محیط برای رشد قارچ‌ها به محیط افزوده می‌شوند.

کاربردها:

1. رشد انتخابی قارچ‌ها: آگار مایکوسل برای تشخیص و شناسایی قارچ‌ها به‌ویژه انواع پاتوژن‌ها بسیار مفید است.
2. شناسایی قارچ‌های بیماری‌زا: این محیط کشت برای شناسایی قارچ‌های بیماری‌زا که ممکن است در بدن انسان یا حیوانات عفونت ایجاد کنند، استفاده می‌شود.
3. مهار رشد باکتری‌ها: ترکیبات موجود در این محیط مانع از رشد باکتری‌ها شده و محیط را برای رشد قارچ‌ها مناسب می‌سازد.
4. کاربرد در تحقیقاتی: در آزمایشگاه‌ها برای مطالعه خواص قارچ‌ها و بررسی ویژگی‌های آنها در محیط‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مشخصات فنی آگار مایکوسل QueLab:

• نام فارسی: آگار مایکوسل
• نام ماده: Mycosel Agar
• ظاهر: پودر زرد یا قهوه‌ای
• حالت فیزیکی: پودر (که پس از اضافه کردن آب و حرارت دادن به ژل تبدیل می‌شود)
• چگالی (Density): معمولاً در محدوده ۰.۶ تا ۱.۲ گرم بر سانتیمتر مکعب
• نقطه ذوب: معمولاً در حدود 85-90 درجه سانتی‌گراد
• نقطه جوش: مشابه نقطه جوش آب
• درجه اشتعال: قابل اشتعال در شرایط خاص
• میزان انحلال‌پذیری در آب: به‌طور کامل در آب حل می‌شود و محیط کشت ژل می‌شود.

آگار مایکوسل یک محیط کشت انتخابی برای رشد قارچ‌ها و به‌ویژه قارچ‌های پاتوژن است. این محیط به دلیل ترکیبات خاص خود، رشد باکتری‌ها را مهار می‌کند و به قارچ‌ها اجازه می‌دهد تا به‌طور بهینه در آن رشد کنند. این ویژگی‌ها موجب می‌شود که از آن به‌طور گسترده در آزمایشگاه‌های قارچ‌شناسی و شناسایی بیماری‌های قارچی استفاده شود.