ویروس (HIV) می تواند در هنگام بارداری، تولد یا پس از آن از طریق شیر ازمادر به کودک منتقل شود. در صورت درمان نشدن HIV موجب ایجاد بیماری مهلکی به نام سندرم نقص ایمنی اکتسابی می شود. برقراری ارتباط بدون محافظت با شرکای آلوده یا به اشتراک گذاشتن سوزن های دارویی با فرد آلوده رایج ترین راه ابتلای زنان به HIV است. بیمار ایدز کشنده است ولی می توان با رژیم های دارویی مناسب آن را تحت کنترل قرارداد.
به طور چشمگیری می توان با درمان در دوران بارداری خطر انتقال عفونت ازمادر به نوزاد را کاهش داد. استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی بهترین راه برای جلوگیری از این عفونت است. در صورت داشتن قصد بارداری باید از خود و همسرتان آزمایش گرفته شود. اگر مبتلا به بیماری ایدز هستید، در مورد داروهای خود با پزشک معالجتان صحبت کنید. برخی از این داروها ممکن است برای کودک در حال رشد شما خطرناک باشد.
علایم ایدز در حاملگی
در دهه های اخیر بیماری ایدز شیوع بالایی در جوامع مختلف داشته است. برای بیشتر کردن سن مرگ و میر ناشی از ایدز و کاهش درد و رنج بیماران در طول دوره بیماری راههای درمانی زیادی پیدا شده است. اگر چه هنوز به طور قطعی راه درمانی برای این بیماری وجود ندارد. به دلیل این که در جامعه نگرش دیگران نسبت به فرد مبتلا به بیماری ایدز مثبت نیست، اکثر مبتلایان به این بیماری از گفتن بیماری خود به دیگران و پزشک خودداری میکنند.
زنان باردار مبتلا به HIV حتما باید بیماری خود را با پزشک زنان در میان بگذارند. زیرا با مخفی کردن این موضوع سلامت جنین خود را به خطر می اندازند. در سالهای اخیر پیشرفتهای قابل توجهی در درمان این بیماری صورت گرفته است. در صورت دریافت درمان مناسب در اسرع وقت توسط زنان باردار مبتلا به ایدز، می توان تا حد زیادی از انتقال این بیماری به نوزاد جلوگیری کرد. امروزه در مادران باردار در سه ماهه اول بارداری تشخیص بیماری ایدز صورت میگیرد. در صورت تشخیص این بیماری در مادران، ، درمان های مربوطه و مراقبتهای خاص روی آنها انجام می شود.
بیماری ایدز
برخی موجودات ذره بینی به نام میکروب ها هستند که انواع گوناگونی دارند. تعدادی از آنها که در خارج از سلول های زنده می توانند زندگی و تولید مثل کنند را باکتری می نامند. برخی از آن ها برای ادامه حیات و تکثیر باید درون یک سلول زنده باشند، آن ها ویروس نام دارند. اگر این میکروب ها وارد بدن شوند بیماری های عفونی را ایجاد می کنند. عامل ایجاد بیماری ایدز، ویروسی به نام HIV است. ویروس HIV مانند دیگر ویروس ها تنها می تواند درون یک سلول زنده به حیات خود ادامه دهد.
سلول زنده ای که ویروس HIV برای ادامه حیات نیاز دارد گلبول های سفید موجود در بدن انسان است. این ویروس در خارج ازگلبول های سفید در زمان کوتاهی از بین می رود. در نهایت ویروسHIV می خواهد به گلبول های سفید در بدن دسترسی پیدا کند. این ویروس تنها می تواند در گلبول های سفید زنده بماند پس هر کجا که گلبول سفید وجود داشته باعث انتقال بیماری می شود.
تشخیص آن بدون آزمایش
شخص مبتلا به بیماری ایدز ممکن است برای سال های زیادی از ابتلا به این بیماری بی خبر باشد. اما این فرد ناقل ایدز بوده و دیگران را می تواند آلوده کند. معمولا افراد مبتلا به این بیماری در مراحل اولیه علایمی در خود مشاهده نمی کنند. آزمایش تنها راه مطمئن تشخیص ابتلا به ایدز است. معمولا این افراد سالم به نظر می رسند و می توانند در اجتماع به زندگی معمولی خود ادامه دهند. بدون آزمایش نمی توان متوجه شد که فردی به این ویروس مبتلا است یا نه.
بیشتر این افراد علامت خاصی نداشته و بدون آزمایش متوجه این بیماری نمی شوند. برخی علائم این بیماری شامل خستگی، سردرد، غدد لنفاوی برآمده، گلو درد و جوش هستند. تا سال ها ممکن است این علائم خودشان را نشان ندهند. هنگامی که فرد به طور کامل درگیر شده این علائم شروع به ظاهر شدن می کنند. امکان دارد فرد مبتلا در مراحل نهایی این عفونت علائمی مانند اسهال مزمن، کاهش وزن، عرق کردن مخصوصا هنگام شب، سرطان رحم، مشکلات غدد لنفاوی و بیماری سل داشته باشد.
درمان آن
از زمان بروز این بیماری تا حال حاضر مطالعات بسیاری در این زمینه صورت گرفته است. همه این مطالعات برای دست یابی به درمان این بیماری تمرکز داشته است. در پژوهش های جدید نشان داده شده که واکسن هایی که مبنای اصلی آنها DNA و پروتین است، در طول شش هفته اول تزریق موجب برانگیختگی و واکنش دستگاه ایمنی و آنتی بادی های بدن می گردند. برای درمان این بیماران اولین اقدام پزشک روان درمانی است.
بیمارباید تا حدودی از مراحل درمان آگاه باشد و از بهبود بیماری خود اطمینان داشته باشد. به این بیماران باید تمامی مسائل مربوط به پیشگیری آموزش داده شود. آن ها باید با همه عوامل خطر بیماری ایدز آشنا شوند. تعیین زمان شروع دارو به دو بخش درمان زود هنگام ( Early therapy ) و درمان دیر هنگام ( Late therapy) تقسیم می شود.
با انجام آزمایش خون و آزمون پادتن ضد ویروس ایدز میتوان بیماری را تشخیص داد. در بیماران تشخیص داده شده به ویروس ایدز باید وجود دیگر بیماریهای آمیزشی و دیگر عفونتها بررسی شود. ممکن است در صورت بروز عوارض نیاز به بستری شدن بیمار باشد. تشخیص زودهنگام این بیماری در روند درمان آن بسیار کمک کننده است. همچنین در صورت بارداربودن فرد مبتلا انجام آزمایش ایدز ممکن است کمک زیادی به درمان بیماری بکند.